Glowing Rebels

De mensen om mij heen weten het als geen ander: ik ben dól op kerst. De feestdagen zijn groot favoriet bij mij en ieder jaar begin ik zo ongeveer in september al met het afspelen van mijn kerstlijst muziek op Spotify. Dat betekent ook dat ik ieder jaar de leukste boeken zoek met een kerstthema, om alvast helemaal in de sfeer te komen. Stiekem had ik het boek van Jenny Colgan al opgeslagen op mijn wishlist in de Engelse versie maar toen ik zag dat het vertaald was naar het Nederlands in e-bookvorm was de keuze snel gemaakt: deze zou ik lezen! Vandaag lees je mijn recensie van De kerstboekwinkel van Jenny Colgan.

Soms is het onverklaarbaar waarom een boek tóch je aandacht trekt. Ik las voor het eerst over Lichtjaren in een artikel van Flow. Middenin de pandemie kreeg iedereen plotsklaps ineens meer tijd, die werd opgevuld met allerlei hobby’s, zo ook lezen, wat zoals je weet al jaren een grote passie van me is. Ik geloof dat het de creative director was, zeker ben ik niet, maar in elk geval las zij in die tijd Lichtjaren. Zij schreef zo liefdevol over dit boek dat ik geïntrigeerd raakte. Dit wilde ik lezen. Al vrij snel kocht ik het maar het duurde nog maanden voordat ik het uit de kast pakte. Tijdens een mega leesdip nota bene. Maar vandaag lees je mijn recensie van Lichtjaren van James Salter.

The first review in English on my bookblog. For the last few month’s I thought about starting to write my reviews in English. Mainly because my bookstagram is in English and I’m mostly reading in English at the moment. So for now, I decided to give it a try. The books I will read in English will also get an English review on my blog. The books that I read in Dutch, I will still review in Dutch. As English is not my native language, please bare with me. I’m trying my best and if you have any tips on how to improve, please let me know, I would love to learn all about the English language!

Wat is het heerlijk om weer recensies te kunnen schrijven! Ik ben al een aantal weken weer met plezier aan het schrijven en iedere keer verschijnt er weer een dikke glimlach op mijn gezicht op het moment dat ik mijn blog open. Dit blog brengt me weer plezier en hoe leuk is het dan op een recensie te kunnen delen over een boek als dit!

‘Later als ik groot ben, ga ik iedereen laten zien dat ik wél iemand ben, dat ik wat waard ben. Wacht maar, iedereen gaat het zien!’

En toen werd Imanuelle in de zomer van 2019 met een grote hoeveelheid drugs aangehouden op het festival Tomorrowland en begon alle ellende. Het nieuws zal niemand echt zijn ontgaan destijds. De media besteedde er ontzettend veel aandacht aan en Grives kwam ongewild nog eens extra in de spotlight te staan. Na twee maanden in een beruchte Antwerpse gevangenis besloot Imanuelle haar verhaal te doen. Dat resulteerde in Imanuelle. Mijn vechtershart, waarvan je vandaag de recensie leest.

Lange tijd hield ik mezelf voor dat feelgood niets voor mij was. Natuurlijk las ik het wel eens in de zoveel tijd maar het kon me niet zo enthousiast maken als bijvoorbeeld een goede thriller. De afgelopen maanden had ik een flinke leesdip, wat mij eigenlijk iedere zomer wel gebeurt, en zelfs mijn favoriete auteur kon mijn gedachten niet bij zijn laatste boek houden. In een opwelling besloot ik De kleine bakkerij aan het strand te kopen. Iedereen was laaiend enthousiast en hoewel het verhaal me saai en zeer cliché leek, waagde ik de gok en bestelde ik het boek.