Recensie: Normale mensen – Sally Rooney

Wat als je zoveel gevoelens en gedachten hebt maar deze niet uitspreekt? Hoe eindeloze miscommunicatie kan leiden tot verwijdering van twee geliefden. Normale mensen stond al een lange tijd op mijn wensenlijstje maar steeds kwam het er niet van om het boek te lezen. Keer op keer koos ik andere boeken en bleef Normale mensen liggen. Tot een paar weken geleden. En ik kan je alvast verklappen, ik las het boek in een ruk uit!

In Normale mensen vertelt Sally Rooney de liefdesgeschiedenis van Marianne en Connell. Beiden groeien op in hetzelfde stadje in landelijk Ierland, waar hun verschillende werelden nauwelijks overlappen. Ze ontmoeten elkaar alleen wanneer de moeder van Connell het huis van Marianne schoonmaakt. Als ze beiden naar het prestigieuze Trinity College in Dublin gaan, blijkt op die universiteit dat zich door de jaren heen een diepe band heeft gevormd.


Normale mensen van Sally Rooney is een verhaal over de diepgaande invloed die geliefden op elkaars leven hebben, en het groeiende besef daarvan naarmate de jaren verstrijken. Een intense roman die je je eigen liefdes laat herbeleven.

Sally Rooney is een jonge auteur uit Ierland en Normale mensen is haar tweede roman. Haar debuut Gesprekken met vrienden werd met luid gejuich onthaald in de boekenwereld en ook Normale mensen kan tot een succesvolle uitgave gerekend worden. Met Normale Mensen stond Rooney op de longlist voor de Man Booker Prize. Normale mensen wordt verfilmd tot een tv-serie.

Normale mensen is het eerste boek dat ik las van Sally Rooney en om eerlijk te zijn trokken haar boeken me niet zo. Het leek me saai en voorspelbaar. Maar soms zijn er auteurs die je kunnen verrassen en Sally Rooney was voor mij zo’n auteur. Normale mensen neemt je, op het level van de hoofdpersonen, mee in hun wereld. Vanaf de eerste bladzijde neemt ze je mee in de gedachten en gevoelens van Marianne en Connell.

Twee mensen met compleet andere levens

De roman gaat over de tegenstelde levens van Marianne en Connell, die beide wonen in Carricklea. Ze kennen elkaar van school, waar ze beide in het examenjaar zitten. Op school gaan ze niet met elkaar om want Connell is populair en knap en Marianne is een buitenbeentje die niets geeft om te mensen op school. Toch zijn hun levens met elkaar verweven. De moeder van Connell werkt namelijk als schoonmaakster in de villa van de familie van Marianne.


Na schooltijd spreken ze elkaar bij Marianne thuis en na een heleboel gesprekken aan haar keukentafel raken ze verwikkeld in een relatie die, koste wat kost, geheim blijft voor de buitenwereld. Want Connell is bang dat hij wordt buitengesloten wanneer hij uitkomt voor de relatie met Marianne. Marianne schikt in deze eis van Connell. Ook later in het boek blijkt dat Marianne zich gewillig schikt naar de wensen van andere mannen. Na de middelbare school groeien zij uit elkaar en jaren later komen zij elkaar weer tegen. Met alle communicatieproblemen van dien.

Onuitgesproken gevoelens en emoties drijven een wig tussen mensen. Die levensechte beschrijving van gedachten van Marianne en Connell maken dat je wilt blijven lezen!

De twee hoofdpersonen blijven om elkaar heen draaien en er blijven zoveel woorden onuitgesproken. Wat mij betreft is dat ook de kracht van deze roman. Dat maakt dat het verhaal levensecht voelt en dat zorgt ervoor dat je wilt blijven lezen. Je krijgt een kijkje in de gedachten en gevoelens van zowel Marianne en Connell ondanks dat zij veel van deze gevoelens niet naar elkaar uitspreken. Houd je van een roman met diepgang in gevoelens en gedachten en levensechte kwesties, dan is Normale mensen zeker een boek voor jou!

Delen:

Geef een antwoord


Zoek je iets?